Proost!

Je moet het van me aannemen als ik zeg dat wij geen zware drinkers zijn.
Een glaasje wijn af en toe, of wat sterkers, maar altijd meestal binnen de grenzen.
Hier in Iran is alcohol streng verboden en heel erg strafbaar. Dan gooien ze je zo in het gevang of erger. Ook als je drank het land binnensmokkelt.

Hierover zat ik een half uur voor de landing te mijmeren toen ik me ineens hardop afvroeg: zei Theo nou op Schiphol dat hij nog even drank en sigaretten ging halen?
Enfin, je raadt het al: ja dus. In al zijn onschuld had hij een liter Jameson gekocht en de schrik sloeg goed toe toen een stewardess beaamde dat alcohol ab-so-luut niet mocht.

Dus ja, wat toen gedaan? De stewardessen haalden glaasjes met ijsblokjes en met een man/vrouw of wat kregen we de fles nog halfleeg.
Of halfvol ofzo.
De stewardessen hadden ook de grootste lol. Toen moesten we landen. Wat nog best strak ging.

De rest van de week zitten we hier dus alcoholvrij.
Onze begeleider bestelde gisteravond een malt-bier, want dat hebben ze hier wel. Waarop Jawi heel gevat om een een malt-whisky vroeg.
En toen zag je maar weer eens dat je helemaal geen alcohol nodig hebt om heel hard te lachen.