Op dat moment werd het trillen van de koorts het ergst. Men had kotsemmers voor me klaar gezet, maar toen ze zagen dat ik zo wit was dat ik bijna licht gaf werd besloten dat we niet zouden spelen.
Er werd een taxi voor me besteld en ik dook mijn bed in. Daar lig ik nu nog.
update: en nu is het zondag en ik ben nog niet genoeg hersteld. 't Gaat beter, danku, maar spelen kan pas morgen - hopelijk - weer
1 opmerking:
Beterschap!
Een reactie posten