Klaar al weer

Voor je het weet is ook St. Louis al weer achter de rug.
Drie dagen hebben we er gespeeld (6 voorstellingen) en die gingen
allemaal vrij lekker. Niks bijzonders dus eigenlijk.

Nou ja, bij één van de voorstellingen zaten weer wat ouders
die niet konden lezen, of die het niveau van hun twee-jarige kinderen
gruwelijk overschatten. Zij dachten dat hun kroost minstens zo
ontwikkeld was als vier-jarigen.
Tamelijk wat gehuil in de zaal dus (want donker is eng). De grootste
schreeuwerd - het arme kind - werd door de directrice van het
theater mee naar buiten genomen en na een stuk of tien pogingen
het kind weer de zaal in te brengen - die allemaal mislukten-
ging ze met de hysterisch krijsende uk de regiekamer binnen.
En daar zit dus Thijs het werk van twee technici te doen en daar
heeft hij alle mogelijke concentratie bij nodig.
Onnodig te zeggen dat hij de vrouw de kabine uitgescholden
heeft (hij had geen tijd voor beleefdheden), maar op de
video, die toevallig draaide, is te horen dat hij dat best wel zachtjes
deed. Naar mijn smaak té zachtjes...
(overigens was zij er niet erg onder de indruk van geraakt, want
later kwam ze zeggen hoe fantastisch ze de voorstelling
had gevonden)

Verder dus goede voorstellingen en op zondagavond, om 18.00
uur, zijn we vertrokken voor een reis van 1600 km naar
San Antonio, TX. Hebben er nu ruim 300 op zitten.

Voor de volgers: we zijn in Strafford, MO.
En hier, in dit eenvoudige 'Motel 8', heb ik een betere
internetverbinding dan in het sjieke (en heerlijke)
Sheraton in St. Louis.

Dus heb ik eindelijk het filmpje in het vorige logje
kunnen plaatsen...