Vandaag is Zoonlief terug gegaan naar Nederland. Hij was heel graag hier gebleven. “Ik kan hier toch ook een paar weken naar school?”
Ja, was het maar zo.
De wandeltocht naar theater, zonder hem, voelde een stuk langer dan het halve uur dat we er samen steeds over deden.
Gisteren zijn Claires grote en haar kleine vent hier aangekomen. Theo en ik aten vanavond gezellig met ze in The Hardrock Café. De terugwandeling naar het appartement was op z’n zachtst gezegd nogal enerverend. Zo stonden we op een gegeven moment op straat een Wii-spel tegen elkaar te spelen, zaten we even later in een sjieke hotelbar aan mixdrankjes met Drambuie (lekker!) en bekeken we – ook op straat - een demonstratie van een fiets-stuntteam.
Eén van de fietsers, Danny McAskill, komt uit Edinburgh en hij heeft een schitterend filmpje op Youtube staan. Zeer de moeite waard!
En die zagen wij dus daarnet live…
Posts
2 opmerkingen:
ik zou het zóóóóóóó op prijs gestelt hebben als ik een dagje later weggegaan was... :( D:
Ik weet het, jongen. Troost je met de gedachte dat het YouTubefilmpje veel meer spectaculair is dan wat ze 'live' deden.
(maarre, hoe schrijf je 'gestelt'? Foei! Het is maar goed dat de school morgen weer begint. - nee hoor)
Een reactie posten