Ha! Peanuts!

Hier in Winnipeg heeft men iets slims bedacht.

Jeugdvoorstellingen worden nogal eens versjteerd(?) door te kleine kindertjes die zich moeilijk een uur kunnen concentreren. Een paar van die schreeuwende/huilende/of rondrennende ukken in het publiek kunnen de voorstellingen helemaal stuk maken.
Dus heeft men hier af en toe een “peanut-“ voorstelling. Speciaal voor de kleinste kinderen en hun ouders/grootouders.
Zodat de andere voorstellingen verschoond blijven van dit tuig (…).

Gisteren hadden wij de eer zo’n pindavoorstelling te moeten spelen en we hadden ons op het ergste voorbereid. Want dat had men ons ook gezegd: ze zouden niet luisteren en wij moesten gewoon de blik op oneindig en het verstand op nul zetten. En vooral dóórgaan.

Voor aanvang hadden we de grootste lol toen de zaal zich bleek te vullen met grut dat zich voor de gelegenheid had verkleed in voornamelijk prinsesjes. Maar ook zagen we een ridder, een Batman, een Indiana Jones, diverse dieren en volgens Willem-Jan was één jongetje verkleed als zijn vader.

De voorstelling werd een feest.
Een zeer aandachtig en lekker meelevend publiek gaf op de juiste momenten open doekjes en iedereen – van 2-jarige tot hoogbejaarde – had een geweldige middag.
Spelers, technici en organisatie ook.

Vandaag (maandag) voor het eerst een vrije dag in 15 dagen.
Als ik uit het raam kijk zie ik dat het mooie herfstweer ons heeft verlaten en dat het grijs en nat is geworden in Winnipeg.
Gelukkig hebben ze hier volop overdekte shopping-malls…