vrijdag 17 oktober 2008

Smells like history

De voorstellingen in Poughkeepsie zitten er op en inmiddels zijn we
in Albany aangekomen. Dat is, zoals je natuurlijk weet, de hoofdstad
van de staat New York (en nu niet meer vergeten!).

Morgen en overmorgen gaan we hier spelen in één van de
wonderlijkste theaters die ik ken: The Egg.
Met een beetje fantasie lijkt het gebouw ook een beetje op een ei
en het toont klein, maar ik weet uit ervaring (was hier al eerder)
dat het van binnen immens groot is. Er zitten twee theaterzalen in.
Eentje van 450 stoelen en eentje van bijna 1000 (en daarin gaan
wij spelen...).

Dat is weer eens wat anders dan het oude theater in Poughkeepsie.
Daar hing de lucht van geschiedenis. Van de tijd dat de mensen
nog in zwart-wit leefden. Noem een beroemde Amerikaanse artiest
en hij/zij heeft er gestaan.
Vóór ons, afgelopen weekend, speelde Bonnie Raitt er nog.
Wij zaten in haar kleedkamer waar de verse decoratiebloemen
nog stonden. Lelies vooral. En die ruiken heel speciaal zoals je weet.
Toen ik vanmorgen de kleedkamer binnenkwam waande
ik me ineens in een mortuarium. Heel bizar.
Dus maar gauw mijn sokken uitgedaan. Waarna de sfeer zich
normaliseerde.

Ben benieuwd hoe het tegenwoordig in The Egg ruikt.

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Ik wist niet dat Bonnie Raitt overleden was.

Dick zei

Nee, dat is ze ook niet.
Maar misschien dacht men er in Poughkeepsie anders over.

Anoniem zei

Wat een grappige vorm heeft dat theater.

Liefsss