Kritiek

Vandaag de eerste twee voorstellingen in Poughkeepsie gespeeld.
Iedereen (1400 mensen) vond het prachtig.
Iedereen? Nee, niet iedereen. Er bleek minstens 1 juf te zijn die
wat puntjes van kritiek had.
"Was dat een fles bier die daar achter het raam voorbij dreef?"
(Nee, een fles Zonnatura sap die er uitziet als een bierfles.)
Dat Max en Bobbie elkaar op het einde een zoen geven was
ook erg ongepast. "It upsets the children."

Haha! Die juf! Leeft in het begin van de vorige eeuw en kan niet
tegen kusjes. En de kinderen waren helemaal niet upset.
Tegendeel, ze vonden het schitterend.

Je snapt dat we dit soort onzin naast ons neerleggen, anders kun
je wel aan de gang blijven. Van de week hadden we ook een juf
die zich afvroeg of Bobbie wel een helm op had bij het skaten.
(Nee.)
En of Max in het slotlied tegen een boom stond te piesen,
wilde ze weten.
(Ja.)

De organisatrice moest er ook om lachen.
"Well, this is America you know," verontschuldigde ze zich.